Bağımlılığın özünde kendine olan güvensizlik, yetersizlik ile başkalarına duyulan hayranlık duygusu vardır. Bağımlılık paradigması kendi kendine yeterlilik şuurunun kaybedilmesiyle başlar. Hâkim iken mahkûm, güçlü iken güçsüz hale gelen toplumlar varlıklarını yeni şartlar altında da sürdürebilmek için güçlüyü taklit ve uygulamalarını da tatbik ederler. Zaman içinde taklit eden ile taklit edilenin zihinsel formları da davranışlarına uygun hale gelir. Bu uyum sürecinde kaybeden, gerileyen tarafta olmak bütün taleplerden vazgeçmeyi de zorunlu kılar. Toplumlar bunu fark ettiklerinde eğer direniş gösterecek gücü kendilerinde bulamıyorlarsa geriye tek bir yol kalıyor, o da düşmanın ihtiyaçlarına uygun yeni bir yapılanmaya gitmek.

Milliyetçilik özgünlüktür. Özgünlük ise özgür insanlara özgüdür Milliyetçilik bu manada kendi gerçekleri üzerinden kendi kafasıyla düşünmek, kendi aidiyetinin farkına varmak ve kendi milli çıkarlarını önceleyen paradigmalarla hareket etmeyi gerektirir. Aidiyet duyulan milleti, siyasi rüşt sahibi olarak görmek milliyetçi paradigmalarla hareket etmenin zorunlu sonucudur. Milliyetçi bilinç, Batılı paradigmalardan kurtulmayı ya da bu paradigmaları kendi milli çıkarları için kullanmayı zorunlu kılar.

Türk milliyetçiliğinin önde gelen fikir adamlarından Prof. Dr. Özcan Yeniçeri bu kitabında Türkiye’nin ve Türkiye’yi ilgilendiren bütün bölgesel ve küresel meselelerin tahlilini Türk milliyetçiliği açısından derin ve özlü bir şekilde yapıyor. Türk milliyetçiliğinin dünya ve Türkiye meselelerine 21. Yüzyılın başında nasıl baktığını ve nasıl bakması gerektiğini görmek ve anlamak için Özcan Yeniçeri’nin bu konuda tek olan kitabını mutlaka okumak gerekli.

Türkiye Cumhuriyeti ve Türk milliyetçiliğinin ağır bir politik-psikolojik saldırı altında olduğu içinden geçtiğimiz dönemde Özcan Yeniçeri, bu eserde Türk milliyetçiliğinin bu saldırılara cevabını da vermektedir.